Stichting Amaruq

Sterven, het stervensproces en de dood verdienen een waardevolle plek in de samenleving en in ieders persoonlijke leven.
Yarí geeft deze visie vorm door steunend aanwezig te zijn gedurende het stervensproces, zorg te dragen voor de laatste verzorging en rouwnabij te zijn voor nabestaanden.
Daarnaast is het geven van voorlichting over sterven en dood middels lezingen en workshops een andere manier om hier aan bij te dragen.

Stichting Amaruq is in 2020 opgericht om ondersteuning te bieden tijdens het proces van sterven en rouw, en bewustzijn te brengen rondom het proces van sterven.
De ervaring heeft geleerd dat de dood zelf veelal geen taboe meer is, maar het stervensproces, dat zich afspeelt tussen leven en dood, wel.

 

Hieronder kun je meer lezen over wat Yarí en Stichting Amaruq kunnen bieden.

 

Wanneer Yarí vragen stelt over hoe mensen denken over hun stervensproces, krijgt ze meesttijds te horen wat mensen geregeld hebben over hun uitvaart, vaak tot in detail. Maar als zij vraagt hoe men de echt laatste periode van het leven, het stervensproces door willen brengen, wat ze wel en niet meer willen, met wie ze willen zijn, dan valt het vaak stil.
Het stervensproces dat zich afspeelt tussen leven en dood is vaak nog een onderwerp waar taboe op rust.
En wanneer het geen taboe is, blijkt het toch vaak een heel lastig onderwerp te zijn om te bespreken.

In de periode voor de ontkerkelijking waren er vaste gewoonten en rituelen waar stervenden en hun naasten houvast aan hadden of zich simpelweg aan overgaven omdat het zo hoorde.
Tot in de jaren 50 was het stervensproces veel meer een onderdeel van het leven. Mensen stierven thuis terwijl dit proces en het dagelijkse leven samenvielen. Buren, familie, vrienden en geestelijken waren er om bijstand te bieden, om afscheid te nemen en voorbereidingen te treffen. Ieder nam de taak die op dat moment paste.

Daarnaast speelde de ontwikkeling van de medische wetenschap en de medicalisering van het sterven een grote rol in hoe de beleving van het stervensproces veranderde.

 

Sinds de ontkerkelijking is het sterven meer en meer uit het dagelijkse leven verdwenen. Een steeds kleinere groep mensen kon terug vallen op hun kerkgemeenschap en ook daardoor ontstond er een taboe op het spreken over het stervensproces.

Spreken over sterven betekent dat je je ermee bezig moet houden en dat roept vaak een zekere weerstand of weggestopte angst op wanneer er weinig of niets is om op terug te vallen. Maar ook wanneer men zich enkel vast blijft grijpen aan de medische mogelijkheden onttrekt men zich aan wat sterven wezenlijk inhoud.

Het sterven opnieuw een volwaardige en van taboe ontdane plek in het leven geven maakt dat we ons weer echt kunnen verbinden met het nemen van afscheid.
Dit is meestal pijnlijk en verdrietig, maar  ondanks deze pijn en verdriet is het stervensproces net als een geboorte een overgang. Een overgang die verschillende stappen kent die allemaal liefdevolle bewuste aandacht verdienen.

Yarí en de stichting willen het taboe en het ongemak doorbreken en het sterven weer een volwaardige en waardevolle plek in het leven geven.
Kennis over het stervensproces delen is een van de manieren om dit taboe te doorbreken.
Door het aanbieden van ondersteuning tijdens het stervensproces, Het verzorgen van lezingen en workshops, individuele gesprekken en de informatie op deze site denken wij hieraan bij te dragen.

Yarí is een Rouwvrouw, een ondersteuner bij en na stervensprocessen of verliessituaties, coach en sjamanistisch werker.

Zij behoort tot een groep stervensbegeleiders die de overgang van leven naar dood niet alleen vanuit medisch perspectief benadert, maar vooral ook vanuit een medemenselijk, holistisch, en spiritueel perspectief. Dat is helpend voor alle betrokkenen.

Wil je meer lezen over wat Stichting Amaruq en Yarí te bieden hebben, kijk dan onder het kopje 'aanbod' in het menu.

Fotografie Josanne van der Schoot

Hospice

Een wens van het bestuur en oprichtster Yarí van Buel is op termijn een klein, duurzaam en door een wijk-gemeenschap gedragen hospice te kunnen openen. Een plek waar op een liefdevolle warme wijze alle ruimte is voor het stervensproces in de nabijheid van de eigen woonomgeving. Een plek waar intimiteit gewaarborgd is, regulier en complementair hand in hand gaan, ruimte is voor ritueel en waar primaire aandacht voor de stervende steunend is voor de naasten.
.

Aangesloten bij:

Reacties zijn gesloten.